ดาวเด่นหลังผ่านครึ่งซีซั่นเอ็นเอฟแอล

หัวหน้าโค้ชยอดเยี่ยม 

แม็ตต์ เนกี้, ชิคาโก แบร์ส 

เนกี้ คือคนที่สมควรได้รับตำแหน่งมากสุดเพื่อพิจารณาจากผลงานทีมเมื่อฤดูกาลก่อน 

แม้ว่าเขาก็สมควรแชร์เครดิตร่วมกับโค้ชทีมรับ วิค ฟานจิโอ ที่ช่วยยกระดับ 'พญาหมี' เป็นทีมเล่นเกมรับดุดันสุดลำดับต้นๆลีก แต่เราคงไม่สามารถปฏิเสธความสามารถในการบริหารภาพรวมของเฮดโค้ช เนกี้ ลงได้ทั้งที่มาคุมปีแรก 

เหนือสิ่งอื่นใดคือการค่อยๆเสริมความมั่นใจให้กับ มิตช์ ทรูบิสกี้ ควอเตอร์แบ็คหนุ่ม ให้เล่นด้วยความมั่นใจมากขึ้น จากมองว่าไร้อนาคต ปัจจุบันจอมทัพประสบการณ์ปี 2 ก็ไม่ได้ขี้เหร่อย่างที่ถูกปรามาศ 

ยิ่งเมื่อมองอันดับของทีมเวลานี้ในกลุ่ม เอ็นเอฟซี เหนือ ก็รั้งจ่าฝูงสถิติ 5-3 เหนือกว่าทั้ง ไวกิ้งส์ หรือ แพ็คเกอร์ส ด้วยซ้ำ

เนกี้ (ขวา) หัวหน้าโค้ช แบร์ส

เพลย์ยอดเยี่ยม 

ผ่านมาครึ่งฤดูกาล มีเพลย์เจ๋งๆพอสมควร แต่ที่น่าจะยกให้เป็นเบอร์ 1 หนีไม่พ้นฟิลด์โกลระยะ 63 หลาของ แกรม กาโน ตัวเตะ แคโรไลน่า แพนเธอร์ส นัดที่พวกเขาแซงชนะ นิวยอร์ก ไจแอนท์ส หืดจับ 33-31 คะแนน 

ทั้งนี้อาจไม่ใช่ฟิลด์โกลที่ไกลสุดประวัติศาสตร์ แต่มันก็ติดทำเนียบท็อป 5 ขณะที่ผลงานในการเจอทีมร่วมคอนเฟอเรนซ์ เอ็นเอฟซี ปีนี้ของ 'เสือดำ' ดีถึง 4-2 ส่วนหนึ่ง กาโน่ มีเอี่ยว 

https://twitter.com/NOTSportsCenter/status/1049150518210248706

กาโน่ กับฟิลด์โกล 63 หลา

ผู้เล่นกลับมาคืนฟอร์มแห่งปี

เจ.เจ. วัตต์, ดีเฟนซีฟ เอนด์ : ฮิวสตัน เท็กแซนส์ 

วัตต์ คนโตผ่าซ่อมเอ็นเข่าเมื่อปีก่อน ซึ่งปกติมนุษย์ไม่มีทางระเบิดผลงานทันทีในปีต่อมา ... ทว่าสำหรับเอนด์ จอมโหดหาได้เป็นเช่นนั้น สามารถจัดให้เป็นท็อป 5 ผู้เล่นกดดันเกมขว้างคู่แข่งอย่างไร้ข้อกังขา 

ยิ่งเมื่อได้คู่ขา จาเดวีออน คลาวนี่ย์ ก็ยิ่งทำให้ยูนิตนี้ของ เท็กแซนส์ ดุดันสุดขีด เมื่อดูจากผลงานส่วนบุคคล วัตต์ คงติด ออล-โปร ไม่ยากเพราะทำไป 9 แซ็ค, อัดถึงตัวควอเตอร์แบ็ค 16 หน และกดดันจนคู่แข่งเสีย 4 ฟัมเบิ้ล 

ผู้เล่นเกมป้องกันยอดเยี่ยม 

เอรอน โดนัลด์, ดีเฟนซีฟ แท็คเกิ้ล : แอลเอ แรมส์ 

ก่อนเปิดฤดูกาลอาจมีงอแง โฮลด์ เอาต์ กระทั่งคุยกันลงตัวได้สัญญาระยะยาวก้อนโต ทุกอย่างก็อยู่ในทิศทางที่ควรจะเป็นเมื่อเจ้า โดนัลด์ กดไปแล้ว 10 แซ็ค และอัดถึงตัวควอเตอร์แบ็ค 20 หน ทั้งที่ได้เล่นแค่หกนัด 

อนึ่งวัดที่จำนวนแซ็ต เขาอาจทำได้น้อยกว่า เอเรียล ฮันเตอร์ ของทีม มินเนโซต้า ไวกิ้งส์ (11.5 แซ็ค) แต่เรื่องความโดดเด่นในแต่ละสแน็ป โดนัลด์ กินขาด หาโอ-ไลน์คู่แข่งที่จะป้องกันอยู่ยากมาก ไม่แปลกใจว่าทำไมจึงรับบทดาวเด่นทีม แรมส์ 

ผู้เล่นเกมรุกยอดเยี่ยม 

ท็อดด์ เกอร์ลี่ย์, รันนิ่งแบ็ค : แอลเอ แรมส์ 

ยากปฏิเสธว่าชั่วโมงนี้ เกอร์ลี่ย์ ครบเครื่องจริงๆ สถิติเกมวิ่ง-รับบอลกดระยะรวม 1,230 หลา เปลี่ยนเป็น 16 สกอร์ ค่าเฉลี่ยถือบอลต่อครั้ง 4.8 หลา โดยทีเด็ดคือหากได้อุ้มลูกทะลวงโอกาสเปลี่ยนดาวน์#1 สำเร็จ 26.9%  

จำแนกเป็นจากการวิ่ง 868 หลา, รับบอล 362 หลา ทำให้สะสมรวมระยะรวมทั้งอาชีพไปแล้ว 5,829 หลา (วิ่ง 4,164 + รับลูก 1,665) ทะลุถึงเอนด์โซ 51 ครั้ง

เกอร์ลี่ย์ มีลุ้นตำแหน่งเกมบุกแห่งปี

ผู้เล่นทรงคุณค่า

ดรูว์ บรีส์, ควอเตอร์แบ็ค : นิว ออร์ลีนส์ เซนต์ส

บรีส์ ผลงานโดดเด่นตีคู่มากับจอมทัพหลายๆคน ทว่าสิ่งที่ทำให้เฉือนคว้าเพชรยอดมงกุฎคงเป็นเรื่องประสิทธิภาพซึ่งมาพร้อมประสบการณ์ 

เพราะจอมเก๋าวัย 39 กะรัต ขว้างเสียแค่ 1 อินเตอร์เซปต์ จากการปาบอล 279 ครั้ง! 

ความแม่นยำในการส่งบอลถึงเป้าหมายก็เป็นอีกประการที่เจ้าของหนึ่งแชมป์ ซูเปอร์ โบวล์ ทำได้ดีกว่าใครที่ 76.3%

บรีส์ (ขวา) ผลงานลุ้มเอ็มวีพี

สถิติส่วนบุคลลลต่างๆทั้งเรื่องยะยะหลา หรือจำนวนทัชดาวน์ ที่รอให้เขาทำลาย เคียงข้างผลงานทีมที่ก้าวมาเป็นเบอร์ 1 ของ เอ็นเอฟซี 

หากรักษามาตรฐานไปจนถึงสัปดาห์ที่ 16 ก็น่าจะถึงเวลาที่ บรีส์ ครองตำแหน่งเอ็มวีพีอย่างภาคภูมิ

รางวัลอื่นๆที่น่าสนใจ

รุคกี้ทีมรับ : ดาริอุส เลียวเนิร์ด, ไลน์แบ็คเกอร์ : อินเดียนาโพลิส โคลต์ส 

รุคกี้ทีมบุก : ซาควอน บาร์กลี่ย์, รันนิ่งแบ็ค : นิวยอร์ก ไจแอนท์ส