ช่วงเวลาแห่งความทรงจำ

เมื่อช่วงเวลามาถึง เมื่อคุณรู้ว่าตนเองประสบความสำเร็จแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษอย่างมาก

คุณเพียงปิดตาลง ชูมือขึ้นและไม่รู้สึกอะไร แต่มันเป็นความสุขที่เปี่ยมล้น

มันก็เกือบจะ 7 ปีแล้วตั้งแต่ที่ผมย้ายไปเล่นที่ โอลด์ แทรฟฟอร์ด แต่เมื่อผมมองย้อนกลับไป ผมจำได้ดีเลยว่ามันมหัศจรรย์ตั้งแต่วันแรก ผมมาช้าจนใกล้วันตลาดปิด ผมคิดว่าผมมาถึงในวันศุกร์ จากนั้นในวันจันทร์ก็เป็นเกมแรกที่ออกไปเยือน เอฟเวอร์ตัน มันเป็นเรื่องที่ดี ผมมีโอกาสลงซ้อมไป 2 ช่วง แต่มันแน่นอนว่าไม่ได้อยู่ในความคิดที่ว่าผมจะแพ้ในนัดแรกของตนเอง

จากนั้น ในสัปดาห์ต่อมาผมลงสนามในรังเป็นนัดแรกดวลกับ ฟูแล่ม ซึ่งเป็นเกมที่ผมประตูได้ นั่นเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมเสมอที่ได้ลงตัวจริง เอาชนะเกมประเดิมสนามในรังและทำประตูได้ด้วย เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นเพราะคุณไม่มีทางรู้ว่าการไปสโมสรใหม่มันจะดำเนินไปในทิศทางใด และการทำประตูได้ตั้งแต่ต้นก็เป็นเรื่องเยี่ยมสำหรับผม

ผมคิดว่าเรื่องของอายุเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ผมปรับตัวได้เร็ว ก่อนหน้านั้นผมลงเล่นในอังกฤษมาแล้ว 8 ปี ดังนั้นผมจึงคุ้นเคยกับรูปแบบ สำหรับ ยูไนเต็ด แล้ว มันไม่ใช่ในกรณีของการดึงนักเตะหนุ่มเข้าทีม ผมเคยลงเล่นในอังกฤษและจำนวนที่ลงสนาม แน่นอน มันไม่ง่ายเพราะคุณต้องปรับตัวกับเพื่อนร่วมทีมกลุ่มใหม่และอื่นๆ แต่มันง่ายกว่าตอนที่ผมเดินทางมาถึง อาร์เซน่อล เมื่อ 8 ปีก่อนหน้านั้น นั่นคือการเรียนรู้ภาษาใหม่, ประเทศใหม่ ดังนั้นมันจึงยากกว่า

การย้ายมาที่ ยูไนเต็ด ผมย้ายมาสู่ทีมที่มีนักเตะ 5 หรือ 6 ที่มีประสบการณ์อย่างแท้จริง

คาร์ริค, วิดิช, สโคลส์, เฟอร์ดินานด์, กิ๊กส์ นัดเตะพวกนั้น!

ในเรื่องนั้นมันเป็นเพิ่มตัวผมเข้าไปเช่นกัน เพราะที่ อาร์เซน่อล ผมก็เคยเป็นหนึ่งในนักเตะที่อายุมากที่สุด และเมื่อคุณอายุมากกว่าเดิม แน่นอนว่าสิ่งอื่นๆก็จะเข้ามาที่คุณอย่างชัดเจนเช่นกัน ที่ ยูไนเต็ด ผมไม่ได้ทำอะไรมากมายนอกสนามเพราะมันถูกจัดวางไว้หมดแล้ว นักเตะที่อายุมากกว่าซึ่งเต็มไปด้วยประสบการณ์ได้วางมาตรฐานไว้เสร็จสรรพ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายๆที่ผมสามารถเข้าไปในทีม สนุกกับการซ้อมและลงสนาม ทุกๆอย่างถูกจัดเตรียมไว้อย่างยอดเยี่ยมโดย เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เรามี เรเน่ มิวเลนสตีน ทำหน้าที่ในการซ้อม นักเตะอาวุโสทำให้มั่นใจว่าระดับต่างๆทั้งในและนอกสนามไม่ถูกสั่นคลอน เมื่อเป็นเช่นนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ดีกับเขาจริงๆ ผมไม่ต้องไปกังวลกับสิ่งอื่นๆ

จริงๆแล้ว ผมเพียงแค่ต้องสนุกกับตนเอง

และผมก็ทำเช่นนั้น

ผมคิดว่าตนเองทำประตูในลีกฤดูกาลแรกไป 26 ลูก ทว่าเรื่องนั้นผมต้องยกความดีความชอบให้กับเพื่อนร่วมทีม มันเป็นงานยากเสมอสำหรับนักเตะที่อยู่หลังแนวรุกที่ต้องมองหากองหน้าเพราะทุกๆการผ่านบอลพวกเจาต้องจ่ายในความเร็วและช่วงเวลาที่เหมาะสม ซึ่งในฤดูกาลนั้นผมได้รับการผ่านบอลที่ยอดเยี่ยมมากมาย มันเพียงแค่ผมที่ทำประตู เบื้องหลังประตูเหล่านั้นเกิดจากการผ่านบอลที่ไม่น่าเชื่อจากพวกเขา เพื่อนร่วมทีมของผมน่าเหลือเชื่อมาก และพวกเขามองหาผมจริงๆ มองหาโอกาสการผ่านบอลมาที่ผม และมีความสุขที่ผมทำประตูได้

คุณรู้ไหมว่า มันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับกองหน้าเมื่อทราบว่าบอลนั่นสามารถมาถึงคุณได้?

มันไม่ใช่ทุกๆจังหวะที่ต้องการส่งมาถึงผมหรืออะไรทำนองนั้น มันเป็นเพียงความรู้สึก เมื่อคุณออกตัววิ่ง คุณทราบดีกว่า 3 จาก 5 ครั้งบอลจะมาถึงคุณ โดยเฉพาะเมื่อคุณมีเพื่อนร่วมทีมแบบที่ผมมี

ยกตัวอย่าง จำได้หรือไม่กับจังหวะผ่านบอลของ กิ๊กซี่ มาให้ผมในเกม เอฟเอ คัพ กับ เวสต์แฮม?

เราตามหลังในช่วงทดเวลาบาดเจ็บ 1-2 บอลมาอยู่กับ กิ๊กซี่ ซึ่งอาจจะห่างจากผมราวๆ 50 หรือ 60 หลา นั่นมันไกลมาก แต่เมื่อ กิ๊กซี่ ได้บอล ผมรู้ว่าตนเองสามารถออกวิ่งได้เต็มที่ ผมสามารถพุ่งไปได้ เพราะมีโอกาสที่เขาจะหาผมเจอ

และเขาก็ทำมันได้

ผมจับบอลแรกได้ดี แต่งอีกสักหน่อย จากนั้นก็เป็นประตู และนั่นทำให้ต้องมีเกมรีเพลย์ เราไม่ได้คว้าแชมป์บอลถ้วย ซึ่งมันน่าละอาย แต่มันยังคงเป็นช่วงเวลาที่พิเศษ ฝันคงเป็นไปไม่ได้หากขาดเพื่อนร่วมทีมที่ดี อย่างที่ผมพูดไป โดยเฉพาะในฤดูกาลนั้น เรากลับมาแซงชนะในหลายๆเกม แต่ก็ยังสามารถคว้าแชมป์ทั้งที่เหลือเกมลงสนามอีก 4 นัด และนั่นบอกคุณได้อย่างดี ในความคิดเราต่างมีสมาธิตลอดฤดูกาล

มันเหมือนกับเราคิดว่า "พวกเราจะคว้าแชมป์หนนี้"

แม้แต่ในช่วงที่เราตามหลังในเกม มันไม่ใช่ปัญหา เราใจเย็น เราจะกลับมา

นั่นคือแนวคิดตามทิศทางของ เฟอร์กูสัน บางทีฝ่ายตรงข้ามอาจจะทำประตูใส่เรา นั่นเกิดขึ้นได้ นั่นคือฟุตบอล แต่เราเพียงแค่ต้องเดินหน้า สู้ต่อไปและทำประตูให้ได้มากกว่า นั่นคือทิศทางที่เรามองฟุตบอล นั่นคือทิศทางฟุตบอลที่ควรจะได้เห็น ในเกมคุณสามารถยอมรับได้ว่าบางครั้งฝ่ายตรงข้ามก็ทำประตูใส่คุณ แล้วไงล่ะ? แค่ออกไปตรงนั้น เดินหน้าต่อไปและทำประตูให้มากกว่า

นั่นคือ เฟอร์กูสัน

เขาเป็นคนยึดมันแบบที่ว่า ... "ทำให้ฉันตื่นเต้น ลงไปแสดงผลงานของแก เชื่อในตัวเอง ช่วยคนอื่นๆด้วย" ฤดูกาลนั้นสปิริตของทีมแข็งแกร่งมาก

มีช่วงเวลาที่พิเศษมากมายตลอดเส้นทาง แต่บางทีช่วงเวลาที่พิเศษที่สุดคือคืนที่เราคว้าแชมป์ในเกมดวลกับ แอสตัน วิลล่า ในตอนที่ผมมองย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่สุด คืนนั้นอยู่ในอันดับที่สูงมากๆ

ก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน ซิตี้ แพ้ ท็อตแน่ม ดังนั้นถ้เราเอาชนะ วิลล่า ได้ก็จะไม่มีใครตามเราทัน เหมือนที่ผมพูดไปตั้งแต่ต้น ผมมีที่ ยูไนเต็ด เพื่อคว้าแชมป์ลีก นั่นคือช่วงเวลาที่เราทำมันได้ มีความรู้สึกเหมือนว่าเรากำลังลงเล่นนัดชิงชนะเลิศ ในช่วงเช้าก่อนเกม คุณสามารถเห็นสีหน้าของทุกคน วันนี้เป็นวันที่มันต้องเกิดขึ้น แม้ว่าเราจะแพ้ เราก็มีโอกาสอีก 4 เกม แต่เราต้องการทำให้มันจบในคืนนั้น ต่อหน้าแฟนบอลของพวกเรา มันเป็นการจัดเตรียมที่สมบูรณ์แบบ

ผมทำประตูแรกหลังจากผ่านไป 2 นาที เข้าชาร์จจากการจ่ายของ กิ๊กซี่ อีกครั้ง จากนั้นก็เป็นอย่างที่คุณทราบกันไปแล้ว ...

โอเค วันนี้กำลังจะเป็นวันที่ดี

  คุณรู้ว่าผมหมายถึงอะไร? มันเป็นความรู้สึกที่พุ่งเข้ามา ประตูแรกเกิดขึ้น จากนั้นผมสามารถรู้สึกได้ถึงทุกๆคน เราควบคุมได้อย่างสมบูรณ์ และเมื่อคุณมองไปที่สีหน้าของคู่แข่ง พวกเขารู้ว่าไม่มีอะไรที่พวกเขาจะคว้าออกไป ไม่ใช่วันนั้น

ก่อนเกมผมมีการพูดคุยในสนามเล็กน้อยกับ เวย์น ซึ่งพวกเราคุยเกี่ยวกับการที่เขาจะมองหาผมในตำแหน่งหลังแนวรับ วิลล่า นั่นคือที่ที่คุณจะสามารถจัดการคู่แข่งได้ เมื่อคุณมีนักเตะอย่าง เวย์น, คาร์ริค, สโคลซี่ - แม้ว่าฤดูกาลนั้นเขาจะไม่ได้ลงเล่นเยอะก็ตาม - ชินจิ นักเตะแบบนี้ ด้วยความสามารถที่พวกเขามี คุณรู้ว่าพวกเขาจะหาคุณเจอ ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาจะหาคุณจนเจอ นั่นคือความรู้สึกที่ดีมากๆ นั่นสำคัญยิ่งกว่าการรับทั้งหมด มันเป็นความรู้สึกที่พวกเขาจะหาคุณเจอจากทุกๆมุม เพราะอย่างนั้นจึงมีความเชื่ออยู่เสมอ ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาจะหาเจอ ดังนั้นคุณต้องคิดในแง่ดีเสมอ เพราะคุณรู้ว่าช่วงเวลานั้นจะมาถึง

ดังนั้นก่อนเกม เวย์น และผมคุยเกี่ยวกับการผ่านบอลข้ามแนวรับ วิลล่า เราทำมันตอนซ้อนเช่นกัน มีสิ่งเล็กๆน้อยๆที่ต้องมาพร้อมกัน จากช่วงเวลาที่ เวย์น ผ่านบอลมาให้

สิ่งแรก คุณวิ่งในพื้นที่ของตนเอง

จากนั้นเมื่อคุณมีพื้นที่ คุณต้องนับจังหวะ เพราะถ้าก้าวสุดท้ายของผมใหญ่หรือเล็กเกินไป ผมก็ไม่สามารถเข้าไปในจังหวะที่เหมาะสม

ผมต้องมองและคาดเดาให้เร็วว่าบอลจะไปตรงไหน

จากนั้น ก่อนที่ผมจะยิง ผมต้องการมองไปอีกครั้งเพราะผมทราบว่าตนเองรู้แล้วว่าประตูอย่ตรงไหน

แน่นอนว่าการส่งก็ต้องถูกจังหวะเช่นกัน

มันเป็นเรื่องทั่วไปเหมือนการยิงลูกวอลเล่ย์ แต่คุณกำลังจะยิงพร้อมกับการวิ่งไปด้วย คุณต้องทำ 5 หรือ 6 อย่างให้ถูกต้องพร้อมกัน การส่ง, การเคลื่อนที่, การก้าว, การเชื่อมต่อ, ทิศทาง คุณต้องการโชคเล็กน้อยด้วยเพราะถ้าอย่างใดอย่างหนึ่งหายไปเพียงเล็กน้อยบอลก็จะไม่เข้า

ในตอนนั้นทุกๆอย่างมาพร้อมกัน

คุณฝึกซ้อมสิ่งเหล่านี้ คุณวางแผน แต่เมื่อมันเกิดขึ้นในเกมเช่นนี้ ในทิศทางที่มันเป็น นั่นคือสิ่งที่คุณฝันถึง

สำหรับผม ประตูนั้นคือความฝัน

เมื่อพูดถึงการทำแฮตทริกในค่ำคืนที่คุณคว้าแชมป์ พรีเมียร์ลีก นั่นก็เป็นความฝันเช่นเดียวกัน! ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น การวิ่งที่ดีและบอลจาก กิ๊กซี่ ที่ผ่านบอลมาที่ผม หนนี้มันชนเสา แต่มันเป็นด้านในของเสาประตู เมื่อคุณยิงออกไปคุณรู้ว่ามีโอกาสยิงไปโดนมันเพราะมันจะจบลงด้วยดี 

หลังจากนั้นมันเป็นเพียงการลงสนามให้ครบเวลาเพราะประตูที่ 3 เกิดขึ้นหลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง เกมจบลงไปแล้ว มันจบแล้ว เราอยู่ตรงนั้นเราเพียงแค่ต้องการให้มันจบลง เราทำพร้อมกับคุณภาพ ไม่ปล่อยให้คู่แข่งทำประตูเพื่อมีโอกาสกลับมา เก็บบอล ส่งให้ดี และจากนั้นคุณกลับมาพร้อมประสบการณ์ เพราะคุณมีนักเตะประสบการณ์มากมายในทีมที่รู้ถึงวิธีการรับมือกับสถานการณ์แบบนี้ เราเล่นกันได้ดีและแข็งแกร่งจริงๆ

มันเป็นความพยายามที่ยอดเยี่ยมของทีมตลอดฤดูกาล คุณไม่สามารถทำได้ด้วยตนเอง คุณทุกคนทำด้วยกันและนั่นคือฤดูกาลที่ทุกๆคนทำงานในส่วนของตนเอง การอุทิศตนของทุกคนในทีม ไม่เพียงแค่นักเตะที่ลงสนามมากที่สุด เพราะเรามีนักเตะอย่าง ชิชารีโต้ เขาไม่ได้ลงตัวจริงบ่อยนักแต่เขาสร้างความแตกต่างเมื่อได้ลงสนามเหมือนตอนต้นฤดูกาลที่เขาทำประตูชัยที่ เชลซี

นักเตะที่ไม่ได้ลงสนามในทุกๆสัปดาห์ พวกเขามีส่วนสำคัญในฤดูกาลนั้น เราทำมันด้วยกันและทุกๆคนมีหน้าที่ของตนเอง นั่นคือสิ่งที่ผมคิด ทุกๆคนเป็นส่วนหนึ่งของมัน และทุกๆคนมีความรู้สึกที่ดี มันเป็นเพียงเรื่องที่ทุกอย่างมาพร้อมกัน มีสปิริตในทีมที่ดี มีเรื่องขำขันเกิดขึ้นในทีมทุกๆวัน แต่เมื่อเราซ้อมหรือลงสนามมันจะเป็นเรื่องที่จริงจัง เป็นมืออาชีพมาก ทุกๆสิ่งเป็นเรื่องที่ควรจะได้เห็น

พวกเราทำงานหนักตลอดฤดูกาล ไม่มีทางที่เราจะปล่อยมันหลุดมือไปคุณอยู่ใกล้กับทุกๆอย่างที่คุณได้ทำงานเพื่อมัน ดังนั้นเมื่อเสียงนกหวีดสุดท้ายในเกมกับ วิลล่า จบลง คุณอิ่มเอมกับช่วงเวลานั้น

คุณแค่ชูมือขึ้น ปิดตาลง และอิ่มเอมกับความรู้สึกที่เอ่อล้น

เราทำมันสำเร็จ

(* เรียบเรียงจากบทความของ โรบิน ฟาน เพอร์ซี่ ที่ลงไว้ในเว็บไซต์สโมสรแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด)