ปืนแตกคาบ้าน

นี่คือการลงเล่นต่อหน้าแฟนบอลตัวเองในเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม เป็นนัดสุดท้ายของปี 2023 อาร์เซน่อล ต้องการชนะเพื่อปิดท้ายปีให้สวยงาม และทวงจ่าฝูงคืนจาก ลิเวอร์พูล อีกครั้ง

แต่ลูกทีมของ มิเกล อาร์เตต้า พลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย

อาร์เซน่อล เหนือกว่าทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นการครองบอลถึง 3 ใน 4 และผ่านบอลมากกว่า เวสต์แฮม เกือบสามเท่า 

จากโอกาสยิง 30 ครั้ง เข้ากรอบไป 8 ครั้ง แต่ไม่ผ่าน อัลฟงส์ อาเรโอล่า ที่เซฟแล้วเซฟอีกจนคว้าตำแหน่งแมน ออฟ เดอะ แมตช์ ไปครอง

จุดที่ต้องยอมรับอย่างแรกคือ อาร์เซน่อล ใช้โอกาสค่อนข้างเปลือง และโอกาสส่วนใหญ่ที่เข้ากรอบก็ไม่ได้ห่างตัว อาเรโอล่า มากพอที่จะเป็นประตูแน่ๆ 

ส่วนที่ยิงหลุดกรอบมากถึง 22 ครั้ง หรือคิดเป็น 73 เปอร์เซ็นต์ ถือว่าเยอะจริงๆ ความแม่นยำต่ำกว่ามาตรฐานที่ควรมี

ขณะที่ เวสต์แฮม คว้าโอกาสที่มีได้ดีกว่าทำได้ 2 ประตูจาก 3 ครั้งที่ยิงเข้ากรอบ ครั้งเดียวที่พลาดไปคือจุดโทษของ ซาอิด เบนราห์ม่า ที่ติดเซฟ ดาบิด ราย่า ในช่วงทดเจ็บซึ่งไม่มีผลใดๆ แล้ว 

มีสถิติบันทึกไว้ว่า อาร์เซน่อล ได้สัมผัสบอลในเขตโทษ เวสต์แฮม 77 ครั้ง เป็นตัวเลขมากสุดของพรีเมียร์ลีกสำหรับทีมที่ได้สัมผัสบอลขนาดนี้แต่ยิงไม่ได้

แต่เครดิตอีกส่วนตัวยกให้เกมรับของขุนค้อนที่ทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมตามแท็กติกของ เดวิด มอยส์

โอกาสครั้งแล้วครั้งเล่าที่ไม่เป็นประตู

เวสต์แฮม ต้องแพ็กเกมรับแน่นอยู่แล้วในการมาเยือนทีมที่ศักยภาพเหนือกว่า ขณะที่ อาร์เซน่อล ก็เป็นฝ่ายคอนโทรลเกมรุกเข้าใส่ตามคาด

ทีมของ มอยส์ เป็นฝ่ายตั้งรับตั้งแต่เริ่มเกม แต่พอมีโอกาสโต้จังหวะแรกในนาที 13 ก็สามารถเปลี่ยนเป็นประตูเลย 

อาร์เซน่อล น่าจะป้องกันได้ดีกว่านี้กับจังหวะเสียประตูที่ เวสต์แฮม ได้เปิดบอลจากด้านข้างเข้ากลาง และได้เล่นจังหวะสองจาก จาร์รอด โบเว่น ที่ตบบอลเข้าไปอีกทีให้ โทมัส ซูเช็ค ยิงตุงตาข่าย

ประเด็นถกเถียงจากการทำหน้าที่ขอผู้ตัดสินและวีเออาร์เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อไม่สามารถให้คำตอบได้ว่าลูกบอลที่ โบเว่น ตวัดให้ ซูเช็ค นั้น "ออก" หรือ "ไม่ออก" เส้นหลังไปแล้ว มุมที่ วีเออาร์ พิจารณาไม่มีความชัดเจนเลยเพราะขาอีกข้างของ โบเว่น บังลูกบอล

เมื่อผู้ตัดสินชี้ขาดว่าบอลยังไม่ออกเส้นหลัง เวสต์แฮม จึงได้ประตูขึ้นนำแบบที่ อาร์เซน่อล เสียประโยชน์จากการตัดสินที่ไม่เคลียร์ ซึ่งไม่ต่างสัปดาห์ก่อนที่ไม่ได้เป่าแฮนด์บอล มาร์ติน โอเดการ์ด ในเกมกับ ลิเวอร์พูล 

แต่หากตัดความบกพร่องและไร้มาตรฐานของผู้ตัดสินออกไป อาร์เซน่อล ก็มีเวลาเหลือเหลือในการยิงประตูตีเสมอและแซงชนะได้ ทว่าไร้ความเด็ดขาดกันเอง

ในหลายจังหวะ ลูกทีมของ อาร์เตต้า ต่อบอลในเขตโทษมากเกินไป และเล่นกัน "ตามสูตร" จน เวสต์แฮม อ่านออกและตั้งรับได้ทัน ไม่ได้มีลูกพลิกแพลงมากนัก

ลูกกลางอากาศมี คอนสแตนตินอส มาฟโรปานอส คอยดักกิน ส่วนภาคพื้นดินก็เป็นหน้าที่ของ อันเจโล่ อ็อกบอน ที่ยืนถูกที่ถูกเวลาคอยบล็อกได้บ่อยครั้ง

มาฟโรปานอส ทำแสบทีมเก่า

คู่เซนเตอร์คู่นี้ของ เวสต์แฮม ไม่ใช่คู่หลักและไม่เคยออกสตาร์ตด้วยกันในลีกมาก่อนเลย อ็อกบอนน่า เพิ่งลงตัวจริงนัดที่ 2 และนัดแรกนับตั้งแต่สิงหาคมในลีกฤดูกาลนี้ ส่วนใหญ่นั่งสำรองตลอด ขณะที่เด็กเก่า อาร์เซน่อล อย่าง มาฟโรปานอส ก็นั่งสำรองเกินครึ่งเช่นกัน เพิ่งได้ลงตัวจริงนัดที่ 4 

แต่ผลงานนัดนี้แข็งแกร่งและเหนียวแน่นอย่างมาก แถม มาฟโรปานอส ยังโหม่งพังประตูทีมเก่าในลูก 2-0 ที่ทำให้สถานการณ์ของ อาร์เซน่อล ลำบากยิ่งกว่าเดิม

ปัญหาของ อาร์เซน่อล ในเวลาเจอทีมตั้งรับลึก ยืนกันแน่นในแดนตัวเองคือมักจะเปลี่ยนจากเคาะบอลตามช่องเป็นโยนจากด้านข้างเข้าไปซึ่งหวังผลได้ไม่มากนักเพราะหน้าเป้าของทีมอย่าง กาเบรียล เชซุส ตัวค่อนข้างเล็ก

จริงอยู่ว่า เชซุส หาจังหวะโหม่งได้ เช่นเดียวกับ บูคาโย่ ซาก้า ที่ได้โหม่งจ่อๆ ติดเซฟเช่นกัน แต่เทียบโอกาสทั้งหมดแล้วยังไม่สามารถเอาชนะกองหลังที่ตัวสูงใหญ่กว่าได้มากพอ 

ถ้า อาร์เซน่อล จะเล่นในรูปแบบนี้ก็ควรมีกองหน้าที่ตัวใหญ่กว่านี้ เก็บบอลพักบอลได้ ลูกเบียดลูกชนไม่เป็นรอง คือต้องมีสรีระและความแข็งแกร่งที่พอฟัดพอเหวี่ยงกับเซนเตอร์ที่ไซส์ใหญ่อยู่แล้ว เหมือนช่วงที่เคยมี โอลิวิเย่ร์ ชิรูด์ ประจำข้างหน้า 

เชซุส ไม่ใช่ไม่เก่ง แต่การโยนบอลให้ไปเบียดขึ้นโหม่งในเขตโทษไม่ใช่วิธีการเข้าที่เหมาะกับเจ้าตัว นอกจากนี้ หัวหอกบราซิเลียนยังติดการขยับออกมาล้วงบอลหน้าเขตโทษทำให้ไม่มีตัวเป้าในการโยนบอลเมื่อได้จังหวะโจมตี 

การขาด ไค ฮาแวร์ตซ์ ที่ติดโทษแบนส่งผลไม่น้อยเพราะช่วง 1-2 เดือนหลังสุด อดีตแข้ง เชลซี เริ่มปรับตัวเข้ากับทีมได้และยิงประตูได้เรื่อยๆ จังหวะขึ้นโหม่งมีเปอร์เซ็นต์ชนะมากกว่าครึ่ง 

เมื่อลูกกลางอากาศหวังผลยาก ขณะที่การเจอตามช่องก็ต้องเจอการป้องกันหลายชั้นจึงเป็นการบีบให้ อาร์เซน่อล มีพื้นที่เล่นน้อยมาก ยิงต่อบอลเข้าหาประตูเยอะยิ่งกลายเป็นว่าเหลือมุมยิงน้อยลง 

ทุกอย่างจึงเข้าทาง เวสต์แฮม ไปหมดทั้งการได้ประตูในช่วงเวลาสำคัญคือต้นครึ่งแรกและครึ่งหลังซึ่งทำให้ความมั่นใจของผู้เล่นสูงมากขึ้น ขณะที่ อาร์เซน่อล ก็ดูรีบดูลนจนขาดความละเอียดในการเล่น 

อาร์เตต้า ยอมรับหลังเกมว่า "เวสต์แฮม ดีกว่าเราทั้งรุกและรับ หากเรายิงประตูไม่ได้กับโอกาส 30 ครั้ง ก็คงต้องพยายาม 50-60 ครั้งเพื่่อยิงให้ได้ นั่นคืออย่างเดียวเลย"

"ผมนึกไม่ออกถึงเกมที่เราได้มีโอกาสจับบอลในเขตโทษและครองเกมกันขนาดนี้ เราพยายามแล้วพยายามอีก เวสต์แฮม มีโอกาสยิง 2 ครั้ง และได้ 2 ประตู นั่นคือสิ่งที่แตกต่าง พวกเขาชนะในเกมนี้ แต่เราก็สมควรได้อะไรมากกว่าสิ่งที่เราได้รับ"

"อย่างไรก็ตาม ผมไม่มีเรื่องแย่ๆ ที่จะพูดถึงลูกทีมของผม เพราะพวกเขาพยายามกันเต็มที่จนจบเกม พวกเขาทำผลงานได้สุดยอด และมีทัศนคติที่ดีมากๆ"

ในความมุ่งมั่นตั้งใจ อาร์เตต้า สร้างทีมชุดนี้ได้ดีมาก แรงกระหายในการเอาชนะมีเต็มเปี่ยมจนวินาทีสุดท้าย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งการันตีว่าจะเป็นผู้ชนะตลอด

วิธีการเล่นและจังหวะสุดท้ายต้องมีประสิทธิภาพกว่านี้เพราะต้องเจอกับคู่แข่งที่เล่นตั้งรับรอสวนกลับแบบนี้บ่อยครั้งอยู่แล้วโดยเฉพาะเกมในบ้าน ขณะที่ขุมกำลังของทีมก็ควรมีทางเลือกที่เหมาะกับการปรับเปลี่ยนแท็กติกระหว่างเกม หรือแต่ละนัด

การแพ้เกมในบ้านนัดสุดท้ายของปีเป็นเรื่องน่าผิดหวังเพราะแฟนบอลทุกคนต่างคาดหวังบรรยากาศดีๆ ก่อนนับถอยหลังส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ 

แต่สถานการณ์ของ อาร์เซน่อล ยังไม่เสียหายมากนัก ตอนนี้ผ่านครึ่งทางด้วยการตามหลัง ลิเวอร์พูล 2 คะแนน ยังมีโอกาสและจำนวนนัดอีกมากมายในการเก็บคะแนนเพื่อลุ้นแชมป์

ความพ่ายแพ้นี้คงทำให้ อาร์เตต้า ได้เห็นขีดจำกัดในทีมมากขึ้นว่าควรปรับแต่งขุมกำลังอย่างไรกับโอกาสเสริมทัพในเดือนมกราคมที่รออยู่ 

ไม่จำเป็นต้องหาโอกาสลุ้นยิง 50-60 ครั้งอย่างที่ อาร์เตต้า เปรียบเอาไว้ แต่ขอให้เด็ดขาดกว่านี้กับไม่กี่จังหวะที่มีก็พอ