จุดเริ่มต้นของ ดิวส์บิวรี่-ฮอลล์

    แข้งวัย 26 ปี สนุกกับการย้อนอดีตในช่วง 15 นาที ที่ให้สัมภาษณ์ผ่านทางเว็บไซด์ของ เชลซี กับการเดินทางตั้งแต่เริ่มต้นที่เต็มไปด้วยอุปสรรคมากมายจนมาถึงทุกวันนี้

    "จงเชื่อมั่นในตัวเองเสมอ หากคุณไม่เชื่อมั่นเช่นนั้น ก็จะไม่มีใครเชื่อคุณอีก" เคียร์แนน เริ่มประโยคแรก

    ความเชื่อมั่นในตนเองนี่แหละที่ทำให้เขามาถึงจุดนี้

    เรื่องราวของ เคียร์แนน เริ่มต้นที่ เชพเชด เมืองเล็กๆ ใกล้กับ ลาฟโบโร่ ที่พ่อและแม่ของเขาให้การสนับสนุนเขาเป็นอย่างดี โดยเริ่มจากการแนะนำให้เขารู้จักฟุตบอลก่อน จากนั้นจึงทำให้เขาหลงใหลในกีฬาชนิดนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

    "หนึ่งในความทรงจำครั้งแรกๆ ของผมคือตอนที่กลับจากโรงเรียน มองไปที่สวนหลังบ้าน แล้วก็เห็นประตูเป่าลมขนาดใหญ่ที่แม่ซื้อและตั้งเอาไว้ก่อนที่ผมจะถึงบ้าน

    "ผมน่าจะอายุประมาณ 5 ขวบ ผมจำได้ว่าเห็นลูกฟุตบอลแล้วมันรู้สึกตื่นเต้นมากที่สุดในโลก นับจากนั้นเป็นต้นมา ฉันใช้เวลาหลายชั่วโมงในสวนกับลูกฟุตบอลประมาณ 20 ลูก เตะไปที่ประตูเป่าลมซึ่งเป็นประตูขนาดใหญ่สีเหลือง ผมรักประตูนี้มากและจำได้ว่ามันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก"

    ทุกๆ วัน เคียร์แนน จะไปที่ เกลนมอร์พาร์ค สวนใกล้บ้านและเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียนสมัยเด็กเป็นเวลาหลายชั่วโมง ซึ่งบางคนยังคงเป็นเพื่อนสนิทของเขาจนถึงทุกวันนี้ด้วย

    บ้านของเขาห่างจากโรงเรียนเพียง 5 นาที โดยเริ่มจาก นิวครอฟต์ และ โรงเรียนมัธยมเชพเชด และรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนที่มีความแน่นแฟ้น เขายังคงชอบกลับมาที่ เชพเชด เพื่อพบปะเพื่อนและครอบครัว

    "สภาพแวดล้อมที่ผมอยู่และสถานที่ที่ผมเติบโตขึ้นมาทำให้ผมรู้สึกถ่อมตัว" เขากล่าวอธิบาย "มันไม่ได้หวือหวาอะไรแต่เป็นการเลี้ยงดูที่ดี นั่นทำให้ผมเป็นผมอย่างทุกวันนี้ แม่พูดกับผมอยู่เสมอว่าสิ่งเดียวที่คุณควบคุมได้คือมารยาทและวิธีที่คุณปฏิบัติต่อผู้อื่นและให้เกียรติผู้อื่น นั่นคือสิ่งที่ติดตัวผมมาตลอด"

    "ไม่สำคัญว่าฉันจะดำเนินชีวิตไปในทิศทางไหน ผมก็จะยังคงเป็นคนเดิมเสมอ แม่ไม่มีวันปล่อยให้ผมลืมเรื่องนี้! นั่นคือตัวตนของผม นั่นคือสิ่งที่หล่อหลอมผม นั่นคือเหตุผลที่ผมชอบกลับไปที่จุดกำเนิดของตัวเอง ผมมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่บ้าน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม"

    เชพเชด ไดนาโม เป็นสโมสรแรกของ เคียร์แนน ตอนอายุได้ 6 ขวบ เขาใช้เวลาที่นั่นเพียงปีเดียวก่อนที่จะเริ่มฝึกซ้อมกับ เลสเตอร์ ซิตี้, น็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์ และ ดาร์บี้ เคาร์ตี้ เมื่อถึงเวลา ตอนเขาอายุได้ 8 ขวบ เขาเลือก เลสเตอร์

    ช่วงเวลาที่เขาอยู่กับ เชพเชด นั้นสั้นมาก แต่ก็เป็นช่วงเวลาอันน่าจดจำอย่างมาก

    "ฉันจำได้ว่าช่วงปีแรกนั้นมีความสุขมากที่ได้ไปเล่นในเช้าวันอาทิตย์กับเพื่อนๆ เราจัดทัวร์นาเมนต์เล็กๆ ที่ สเกกเนสส์ และเมื่ออายุได้ 6 หรือ 7 ขวบ นั่นเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในโลกเลย ความทรงจำเหล่านั้นยังอยู่กับผมจนถึงทุกวันนี้"

    "ที่ เชพเชด ผมเล่นกับเด็กที่โตกว่า ตอนนั้นผมเป็นกองหน้า ปีแรกผมยิงได้ราว 40 ประตู นั่นคือจุดที่ผมตระหนักว่าผมอาจมีบางอย่างที่แตกต่างจากคนอื่นๆ อยู่บ้าง - ตอนที่ผมเซ็นสัญญากับ เลสเตอร์ ผมทั้งยินดีและมีความสุขอยู่บ้าง แต่ว่ามันก็มีความจริงจังขึ้นมาอยู่บ้าง มันเป็นความรู้สึกผสมปนกันที่ดี"

    ในช่วงปีแรกๆ ที่เลสเตอร์ เคียร์แนน ซ้อม 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ และได้ลงเล่นในช่วงสุดสัปดาห์ เขาให้เครดิต พ่อ-แม่ รวมถึงพ่อเลี้ยงที่คอยรับส่งเขาไปกลับระหว่างทางซึ่งใช้เวลาเดินทางกลับประมาณ 1 ชั่วโมง

    เมื่อเขาเข้าสู่วัยรุ่น เคียร์แนน และเพื่อนๆ ในวัยเด็กของเขาจะไปสนามหญ้าเทียมหรือสนามหญ้าเขียวที่มหาวิทยาลัยใกล้ๆ อย่าง ลาฟโบโร่ เพื่อใช้สิ่งอำนวยความสะดวกที่ยอดเยี่ยมที่นั่นอย่างเต็มที่เมื่อนักศึกษาทำกิจกรรมเหล่านั้นเสร็จแล้ว และในขณะเดียวกันในด้านวิชาการ เรียร์แนน ก็โดดเด่นโดยมีผลการสอบ จีซีเอสอี (ใบรับรองทั่วไปของการศึกษาระดับมัธยมศึกษา) ที่น่าประทับใจเช่นกัน

    "ผมสนุกกับการเรียนและสนุกกับการเรียนรู้ จนถึงทุกวันนี้ผมยังคงคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะเรียนรู้ได้ ผมไม่ชอบนั่งอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลย ผมมักหากอะไรทำอยู่ตลอดเวลาและอยากจะทำอะไรสักอย่าง ไม่ว่าจะเป็นฟุตบอลหรือการเรียนรู้ บางครั้งผมก็คิดว่าอยากจะกลับไปเรียนอีกครั้งและใช้เวลาอีกสักสัปดาห์หนึ่งที่โรงเรียน"

    "ตอนที่ผมเติบโตขึ้น ผมเป็นเด็กที่ตัวเล็กที่สุดเสมอ ผมพัฒนาช้า มีช่วงหนึ่งในชีวิตการเรียนในสถาบันของผม ซึ่งก็คือช่วงอายุ 12-16 ปี ผมไม่ได้ตเต็มที่ ทุกคนเปลี่ยนแปลงไป แต่ผมยังเหมือนเดิม ผมเป็นเด็กที่ตัวเล็กที่สุดในกลุ่มอายุนั้นไปดลย"

    "ผมมีช่วงเวลาที่ไม่ลงรอบที่บ้านกับแม่ ผมถามว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น 'ผมเป็นอะไรหรือเปล่า ผมต้องไปพบแพทย์ไหใ' มันน่าเศร้าใจ หลายครั้งที่แม่พูดว่า 'แม่รู้ว่าตอนนี้มันเป็นเรื่องที่ยากที่สุดในโลก แต่ลูกต้องอดทน มันจะเกิดขึ้น และตอนนี้ลูกก็จินตนาการถึงมันไม่ได้'"

    "ตอนเด็กมันเป็นแบบนั้น เมื่อคุณเห็นเพื่อนๆ ของคุณเติบโตขึ้น แต่คุณไม่ได้เติบโตแล้ว คุณจะรู้สึกเปราะบาง แม่จะพูดว่า 'เชื่อแม่นะ' และในท้ายที่สุด มันก็เปลี่ยนไป มันเป็นปีที่ท้าทายที่สุดสำหรับผมเลย"

    เคียร์แนน ต้องเปลี่ยนจากเด็กร่างเล็กเป็นเด็กที่แข็งแกร่ง เพราะมันบังคับให้เขาต้องพัฒนาเทคนิคด้านเกมการเล่น เขาต้องคิดให้เร็วขึ้นเพื่อชดเชยความจริงที่ว่าเขากำลังถูก "ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้น ฉันคงถูกลืม" เคียร์แนน บอก

    เขาอายุ 17 ปีเมื่อร่างกายของเขาเจริญเติบโตเต็มที่ แม่ของเขาพิสูจน์แล้วว่าพูดถูก พวกเขายังคงตลกกับเรื่องนี้จนถึงทุกวันนี้ ด้วยสภาพร่างกายของเขาที่ตอนนี้ทัดเทียมกับความสามารถด้านเทคนิคแล้ว เลสเตอร์ จึงเสนอสัญญาอาชีพให้ เคียร์แนน เมื่อเขาอายุได้ 18 ปี

    "มันเป็นความรู้สึกที่น่าอัศจรรย์มาก เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของผมเลย ตอนที่ผมเซ็นสัญญารับทุนการศึกษา (ตอนอายุ 16 ปี) ผมยังพัฒนาได้ไม่เต็มที่ ดังนั้นผมจึงไม่แน่ใจว่ามันจะดีจริงรึเปล่า การได้ผ่านเส้นทางนั้น พัฒนาตัวเอง และได้รับสัญญาอาชีพ และบอกกับคนอื่นว่า 'ผมสมควรได้รับมัน ขอบคุณที่ให้โอกาสผม ตอนนี้ผมตอบแทนมันได้' ถือเป็นเรื่องน่ายินดี"

    เคียร์แนนทำแบบนั้นที่ เลสเตอร์ ฝ่าฟันอุปสรรคจนได้ขึ้นมาอยู่ในทีมชุดใหญ่หลังจากประสบความสำเร็จในการยืมตัวไปเล่นให้กับ แบล็คพูล และ ลูตัน เขาลงเล่นให้กับสโมสรในวัยเด็กมากกว่า 100 นัด ก่อนที่จะตาม เอ็นโซ่ มาเรสก้า มาอยู่กับ เชลซี เมื่อซัมเมอร์ที่แล้ว หลังจากที่พวกเขาช่วยกันคว้าแชมป์ แชมเปี้ยนชิพ และกองกลางรายนี้ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมประจำฤดูกาลจากการโหวตของแฟนบอล, เป็ยนผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำฤดูกาล และติดทีมยอดเยี่ยมแห่งปี

    ประโยชน์อย่างหนึ่งของความสำเร็จของ เคียร์แนน คือทำให้เขาสามารถตอบแทนชุมชนท้องถิ่นที่ทำให้เขาเป็นผู้ชายอย่างทุกวันนี้ได้ - เคียร์แนน เป็นทูตขององค์กรการกุศลที่ชื่อว่า เกลบ เอ็าส์ โปรเจ็กต์ ที่แม่ของเขาทำงานมานาน 35 ปี และคอยช่วยเหลือทั้งผู้ใหญ่และเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

    ตอนนี้ เคียร์แนน เรียกลอนดอนว่าบ้านของเขา "มันเหมือนกับการไปจากบ่อน้ำเล็กๆ ไปสู่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่" เขาหัวเราะขณะเปรียบเทียบ เชพเชด กับกลุ่มควันขนาดใหญ่ ขณะที่เขายังคงมองหาวิธีเป็นกำลังสำคัญของ "สิงห์บลูส์" เห็นได้ชัดว่าความมุ่งมั่นของเขาจะทำให้เขามีโอกาสที่ดีที่สุดที่จะทำเช่นนั้น

    "ผมเป็นนักเตะผระเภทที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก และผมคิดว่าเป็นเพราะเส้นทางอาชีพของผมและสิ่งที่ผมต้องเผชิญที่ผ่านมา ผมไม่เคยเจออะไรง่ายๆ เลย ในอะคาเดมี่บางคนไปอย่างรวดเร็ส บางคนก็ไม่ ผมไม่เคยเป็นเด็กแบบนั้นเลย ผมไม่เคยได้รับโบนัสพิเศษ ผมต้องทำงานหนักเพื่อทุกสิ่งที่ผมได้มาและนั่นทำให้ผมกลายเป็นคนในแบบที่ผมเป็นอยู่ในทุกวันนี้ มันทำให้ผมมุ่งมั่นและมีแรงบันดาลใจที่จะพัฒนาตัวเองต่อไป"