ดูเหมือนว่า ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก จะกลายเป็นสิ่งที่ เชลซี ให้ความสนใจในการผ่านเข้ารอบต่อไปให้ได้ในเวลานี้มากกว่าเน้นในพรีเมียร์ลีก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกมสุดท้ายทีมต้องมีแต้มในการเจอกับ ลีลล์ เพื่อจะเข้ารอบต่อไป หรือเก็บสามแต้มให้ได้เพื่อจะการันตีเข้าสู่รอบน็อคเอาท์
การเก็บได้แค่สองแต้มจากสองเกมหลังจากทั้ง อาแจ็กซ์ และ บาเลนเซีย ดูจะส่งผลกระทบและสร้างความพะวงให้กับ แฟร้งค์ แลมพาร์ด ไม่น้อย
เมื่อดูการจัดทีมในเกมเยือน เอฟเวอร์ตัน เลยกลายเป็นเหมือนว่า "กั๊ก" โดยเฉพาะเมื่อแข้งที่ควรจะได้เป็นตัวจริงอย่าง จอร์จินโญ่, เอแมร์ซอน และ ฟิคาโย่ โทโมรี่ เป็นเพียงแค่ตัวสำรอง
ไม่เข้าใจสิ่งที่อยู่ในหัวของ แลมพาร์ด เพราะเกมเมื่อกลางสัปดาห์ที่ชนะ แอสตัน วิลล่า ทั้ง 3 คนนี้ก็เป็นแค่สำรอง มีแค่ จอร์จินโญ่ ลงเล่นเป็นสำรองที่ก็ไม่ได้มีผลเพราะลงเล่นในช่วงทดเจ็บแล้ว
ทีมที่ออกมาอาจต้องบอกว่าไม่ได้อ่อนชั้นอะไร นักเตะที่ลงมาในแต่ละตำแหน่งชื่นชั้นถือว่าทดแทนได้ไม่เป็นรองมาก อาจจะเป็นที่ในตำแหน่งแบ็ค รีซ เจมส์ พุ่งขึ้นมา เข้าใจว่ามีความห้าวและทำได้ดี แต่สิ่งที่ แลมพาร์ด ทำก็คือเลือกให้ เซซาร์ อัซปิลิกวยต้า ไปยืนทางซ้าย
อาจจะด้วยความเสียดายหรือเพราะนี่เป็นกัปตันทีมก็ตามแต่ แม้ อัซปิลิกวยต้า จะเล่นได้ แต่การขึ้นเกมรุกดูขัดตาจริงๆ
ส่วนในตำแหน่งเซนเตอร์ ก่อนหน้านี้ถือว่า โทโมรี่ โดดเด่นขึ้นมาในช่วงที่ อันโตนิโอ รือดิเกอร์ เจ็บ, คูร์ท ซูม่า ยังผีเข้าผีออกจนประคองกันขึ้นมาได้ แต่เมื่อคู่ขามาเป็น อันเดรียส คริสเตนเซ่น ทำให้การประสานงานก็ต้องมาปรับกันอีก
ต้องยอมรับว่าปกติเกมรับปีนี้ของทีมก็ย่ำแย่เสียประตูง่ายอยู่แล้ว การเปลี่ยนคู่เซนเตอร์อยู่ตลอดยิ่งเปิดช่องโหว่ให้คู่แข่งอีก
กับแดนกลางดูทีมจะสามารถยืดหยุ่นได้ดี จากมิดฟิลด์ 2 คน หรือจะเป็น 3 คนได้ แต่ที่ผ่านมา จอร์จินโญ่ ต้องปักหลักอยู่หน้าแผงหลัง เป็นคนกำหนดจังหวะของเกม และไม่เพียงเท่านั้น เขายังจ่ายบอลได้ดี, ตัดเกมได้ดี, อ่านเกมขาด ยามไม่มีเขาอยู่ ดูจังหวะจะโคนของทีมเหมือนไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
เอ็นโกโล่ ก็องเต้ จับคู่กับ มาเตโอ โควาซิช ก็ยังถือเป็นคู่กองกลางที่ต้องยกให้เป็นระดับโลกอยู่แล้ว รายแรกรับเต็มตัวไปเลยยามไม่มี จอร์จินโญ่ ส่วนรายหลังก็คอยช่วยอีกแรง
แนวรุก วิลเลี่ยน, เมสัน เมาท์ และ คริสเตียน พูลิซิช กองหน้าได้ แทมมี่ อบราฮัม ที่หายเจ็บกลับมาลงเล่นและยิงประตูได้ในเกมกับ แอสตัน วิลล่า
เปิดฉากแค่ 5 นาทีทีมก็เสียประตูแรกของเกมจากลูก "เบสิค" จ่ายออกข้าง เปิดเข้ากลาง โหม่งเข้าไประหว่างคู่เซนเตอร์ เป็นอีกครั้งที่ทีมเสียประตู ซึ่งในจังหวะเปิดของ ฌิบริล ซิดิเบ้ ต้องบอกว่า เซซาร์ อัซปิลิกวยต้า น่าจะชิดได้มากกว่านี้
หรือจะประตูที่สองของเกมอันนี้ต้องคงต้องให้คู่เซนเตอร์รับไปเต็มๆทั้งที่อยู่ในจังหวะที่น่าจะได้เปรียบแต่กลับโดน โดมินิค คัลเวิร์ต-เลวิน ขโมยบอลไปยิงได้ซะอย่างนั้น
เป็นการเสียประตูใน 5 นาทีแรกของทั้งครึ่งแรกและครึ่งหลัง นั่นแสดงให้เห็นว่าทีมสมาธิไม่ดีเลย
ประตูของ มาเตโอ โควาซิช ช่วยเพิ่มความกระชุ่มกระชวยให้กับ "สิงห์บลูส์" เกือบตลอดครึ่งหลัง แต่กลับไม่สามารถเปลี่ยนโอกาสเป็นประตูได้ ทั้งที่ทีมครองบอลบุกใส่อย่างหนัก
สุดท้ายเกมรับก็มาออกทะเลเสียประตูในช่วงท้ายเกมให้กับ โดมินิค คัลเวิร์ต-เลวิน อีกครั้ง จนต้องพ่ายแพ้
โอเคจังหวะนั้นเกิดจากความผิดพลาดของตัวเองที่จ่ายบอลผิดพลาดเข้าเท้าคู่แข่ง แต่ในตอนนั้นนักเตะก็ลงมาช่วยกันแต่กลับเคลียร์กันไม่ขาดเองสุดท้ายโดนลงโทษ
ในช่วงเวลาแบบนั้น ทีมตามแค่ลูกเดียว โมเมนตัมเกมก็ถือว่าดีกว่ากลับไปพลาดแบบ "น่าอาย" แบบนั้นซะได้
จากสถานการณ์ที่ดูเหมือนหลายทีมย่ำแย่ปล่อยให้ "โซนบน" ของตาราง โดยเฉพาะในกลุ่มท็อปโฟร์มีแต้มเหนือผู้ตามอยู่พอสมควร แต่เมื่อ เชลซี พลาด ในขณะที่ สเปอร์ส กำลังกลับมาเข้าที่เข้าทาง มันอาจจะส่งผลในระยะยาวได้เหมือนกัน
เข้าใจว่าสถานการณ์ในแชมเปี้ยนส์ ลีกที่รออยู่ถ้าทีมชนะ ลีลล์ ได้ยังไงก็เข้ารอบ แต่การแพ้ถึง 3 จาก 4 เกมหลังในลีกมันอาจจะส่งผลถึงสภาพจิตใจได้ เหมือนกับตอนที่เสมอ บาเลนเซีย นั่นแหละ
แฟร้งค์ แลมพาร์ด คงจะต้องรวบรวมความมุ่งมั่นและฟอร์มการเล่นของลูกทีมกลับมาให้ได้ โดยเฉพาะความมั่นใจที่ต้องกอบกู้กลับมาให้ได้โดยด่วน
การแพ้ 3 จาก 5 เกม ถือเป็นผลงานที่แย่ที่สุดทีมในฤดูกาลนี้ภายใต้การนำทีมของเจ้านายคนใหม่ ซึ่งคงต้องหาทางออกให้เร็วที่สุดก่อนที่มันจะเลวร้ายไปมากกว่านี้
ไม่อยากจะคิดภาพกลางสัปดาห์หากทีมไม่ชนะและตกรอบถ้วยใหญ่ของยุโรปมันคงจะดูไม่จืดเลย
เพราะฉะนั้นเกมยุโรปทีมต้องชนะเท่านั้น นอกจากจะเพื่อเข้ารอบแล้ว มันคือการเรียกโมเมนตัมที่ดีของทีมกลับมาอีกครั้งด้วย
